چند وقتیه که سؤالهایی مدام ذهنمو مشغول خودش می‌کنه. برخی اوقات فکر می‌کنم جوابش واضحه ولی وقتی دقیقتر شرایط رو می‌سنجم، می‌بینم که اینطور هم که من فکر می‌کنم نیست.
سؤال اینه که اگه ملت ما و مخصوصا شخص خود من اگه در روز سه شنبه هشتم ذی‌الحجه سال 60 هجری قمری با امام حسین(ع) برخورد می‌کردم، چه تصمیمی می‌گرفتم؟
آیا مثل عبدالله بن عمر و ابن عباس، امام رو اندرز می‌دادم که همچون مردم با یزید سازش کند و باعث کشته شدن مردم دیگر نشود؟
و یا اینکه مثل زهیر، همراه و متّبع «ولیّ امرم» می‌شدم؟
یا مثل عمده کسانی که در راه به امام (ع) پیوسته بودند، پس از خبر شهادت مسلم، وقتی امام (ع) گفت: «این قوم را جز اینکه بی یاورمان گذارند، نمی‌بینم. پس هر کس که دوست دارد برود.» امام زمانم را رها می‌کردم؟
و یا اینکه مثل «حر»، با آنکه از سپاه دشمن بودم، ولی آنقدر قلبم تیره و تار نگشته باشد که با سخنان حق، به سوی حق بشتابم و ولیّ امرم را یاری کنم و در راهش شهید شوم؟
و یا همچون «طرماح بن عدی» و سه تن از یارانش از منافقین و ترسویان و دنیا پرستان کوفه دل کنده و به سوی امام عصرم می‌شتافتم؟
و یا مثل عمرو بن قیس و پسر عمویش، وقتی مولا از من بپرسد که آیا برای یاری من آمده‌ای؟ بگویم که قرضم زیاد است و زن و بچه‌ام کسی را ندارند و نیز مال و اموال مردم نزد من است و من نمی‌توانم یاریت کنم؟
و یا مثل عمر سعد آنقدر ملعون شوم که به امام در جواب اندرزهایش بگویم که از ترس ویرانی خانه و از بین رفتن اموال و کشته شدن اولادم، مجبورم که با تو بجنگم و البته بخاطر پست و مقامی که در انتظار من می‌باشد؟
و یا مانند یاران امام حسین(ع) رفتار می‌کنم، وقتی مولایم بیعتش را از من بگیرد، برایم شرم‌آور باشد که امام زمانم را تنها بگذارم؟
و یا مثل شمر، فرمانده سپاه اسلام و جانباز در رکاب امیرالمؤمنین باشم اما ولیّ امرم و رهبرم را از دین برگشته بدانم و سر از تنش جدا سازم؟
و یا اینکه برای إذن جهاد و شهد شیرین شهادت، لحظه شماری کنم؟
راستی؛ اصحاب امام(ع) وقتی مورد تحریمدشمن قرار گرفتند، آیا به ولیّ امرشان معترض نشدند که زنان و مردان و اطفال ما از گرسنگی و تشنگی بی‌طاقت شده‌اند و شما برای شکستن تحریم‌ها، باید مواضعتان را تغییر دهید تا دو طرف سود ببریم و نتیجه برد بردحاصل شود؟ یعنی هم ما موفق به شکستن تحریم‌ها شویم و مردممان را از سختی‌ها نجات بخشیم و هم دشمنان ما به اندک موفقیتشان، که صلح و سازش ما با یزید است برسند؟